Het bestuur van de Heemkundevereniging Wielder bestaat momenteel uit zeven leden. Wie zij zijn en waarom ze lid zijn van de vereniging, lees je hieronder.
Leon Hupperichs, voorzitter
Geboren aan de Holegracht in 1967, vlak bij de brouwerij, maar getogen op de kasteelhoeve Cartils bij Wijlre. Als boerenzoon opgegroeid in het agrarische familiebedrijf dat ik samen met mijn echtgenote heb voortgezet tot 2010. Toen kwam de ommezwaai, het melkveebedrijf werd beëindigd, het vee werd afgestoten en de landerijen en de hoeve werden omgevormd tot een NSW-landgoed. Ik heb altijd al een brede interesse in geschiedenis, geologie, planten en dieren gehad en deze vormen dan ook de rode draad in mijn leven. Mijn liefde voor de natuur vormt de drijfveer om Kasteelhoeve Cartils om te vormen tot een groot, privaat, afwisselend en waardevol natuurgebied. Een lappendekken van bloemrijke kalkgraslanden, bosschages, botanisch waardevolle hooilanden, graften, heggen en hagen vormen hiervoor de ingrediënten.
De liefde voor de geschiedenis, regionaal tot internationaal, manifesteerde zich al vroeg in mijn leven, mijn eerste boek, een geschiedenisboek, kreeg ik voor mijn Eerste Communie in 1975. Ik werd dan ook een actief lid van de heemkundevereniging van Wijlre toen deze in 2001 werd opgericht.
Ik vind het prachtig om samen met andere gepassioneerden te werken aan wat ik als de ziel van ons dorp beschouw. Samen met de werkgroepen en leden iets publiceren, tentoonstellen of gewoon alleen maar bediscussiëren. Hier beleef ik niet alleen zelf veel plezier en voldoening aan, maar ik wil vooral ook de leden van de Heemkundevereniging en de dorpsgemeenschap dat zelfde gevoel doen beleven.
Hans Creusen, secretaris
Waarom lid van een heemkundevereniging? Een eenvoudige maar ook verrassende vraag die niet eenvoudig te beantwoorden is. “Ze hebben me gevraagd” is een veel gegeven antwoord. Of “Ik ben binnen kort gepensioneerd en kan wel een invulling voor de vrije tijd gebruiken”. “Lijkt mij eens iets anders dan mijn vroeger werk.”
Lid zijn van een voetbalclub, harmonie of schutterij wordt je als je geïnteresseerd bent in de sport voetballen, muziek maken of deelnemen in een groep die gelijk gestemd zijn in historische schutterswereld.
Een heemkundevereniging stelt zicht tot doel om het verleden van de leefgemeenschap in kaart te brengen en voor een breder publiek toegankelijk te maken. De voorliggende activiteiten zijn dan ook voor de leden een uitdaging en appel aan hun capaciteiten en kennis. De vereniging biedt verder de mogelijkheden om deze inspanningen nader te organiseren in publicatie, lezingen en tentoonstellingen. Verder is de vereniging een klankbord voor de gemeentelijke organisatie die hun verantwoordelijkheid heeft over het culturele erfgoed.
De heemkundevereniging Wielder heeft zijn wortels in de voormalige studieclub St. Augustinus uit de jaren 60 onder leiding van Jeup Lemmens. Deze club is helaas door het wegvallen van diverse leden uitgedoofd.
Na de herindeling van Wijlre met Gulpen is in 2001 het initiatief van Wijlen Niek Gossens opgepakt om in de vorm van een vereniging deze activiteiten opnieuw leven in te blazen. Een eerste activiteit was dan ook het archief materiaal van de studieclub boven water te krijgen en systematisch te ordenen.
Het nieuwe Wielderhoes bood een uitstekend ruimte voor huisvesting.
Naast het ordenen van bestaande archieven en het inbrengen van nieuw materiaal, was het uitbrengen van een periodiek voor het geïnteresseerde publiek een volgende stap in de groei naar een volwassen vereniging.
Vanaf 2003 heb ik op verzoek van wijlen Harry Blezer het secretariaat van de vereniging op mij genomen. Het was voor mij een uitdaging om van een gezellige vriendenkring, te groeien naar een vereniging waarin leden hun eigen weg kunnen zoeken op basis van eigen kwaliteiten. De geschiedenis van ons dorp staat hierbij centraal.
De vereniging staat momenteel voor een nieuwe uitdagingen. De digitalisering van de samenleving heeft zij invloed op onze activiteiten. Het overwegend papieren archief vraagt voor her structuren. Het publiceren van een periodiek vereist nu een moderne computer programma. Het coronatijdperk heeft ons gedwongen om onze overleg werkzaamheden aan te passen. De ontwikkelingen van het internet bieden mogelijkheden voor het bereiken van de hele wereld. Het bouwen van een web site is dan ook van strategisch belang voor de toekomst van onze vereniging.
Al deze uitdagingen kunnen slechts op gepakt worden door leden die naast hun interesse voor onze lokale geschiedenis ook met deze nieuwe middelen willen werken.
Terug naar de vraag waarom ik lid ben de heemkundevereniging? Lid zijn geeft mij de mogelijkheid om op een divers aantal punten mijn eigen kwaliteiten uit te buiten en uit te breiden in samenhang met een gelijk gestemde groep enthousiastelingen.
Harry Schijns, tweede penningmeester
Een van de personen die zich aangesproken voelde om toe te treden tot de Heemkundevereniging was ikzelf. Gelet op mijn beroepsachtergrond was er echter weinig verband met het thema.
Omdat ik toen al speelde met de gedachte om eerder te stoppen met werken leek mij dit een zinvolle bezigheid om mijn vrije tijd vorm te geven. En dat is het tot in 2022 nog steeds.
Marlies Brants, bestuurslid
Geschiedenis heeft altijd al mijn interesse gehad. Jaren geleden ben ik
2 keer in Israël geweest heerlijk als je op Massada staat of in het
museum van de ‘Dode zee rollen’ bent. Je realiseert je dat er honderden jaren geleden in Massada mensen hebben geleefd en hebben gewerkt aan de rollen die in de buurt van Massada zijn gevonden.
Zo zat ik op een hedendaagse zondag gewoon thuis en had niks te doen. Ik
had ergens gelezen dat er een open dag van de Heemkundevereniging
Wielder was, och ja waarom niet, ik ga eens kijken. In mijn gedachten
was de Heemkundevereniging meer iets voor oudere mannetjes, (sorry
heren).
Na dit zondags bezoek was ik verkocht en werd ik lid van de
Heemkundevereniging. Ik besefte dat wat ik in Israël beleefde ik hier in
Wijlre ook had.
Natuurlijk geen dode zeerollen, maar de geschiedenis van
‘Wielder’, het dorp dat ik als mijn thuis ervaar.
Naderhand heeft Huip Jaspar mij gevraagd of ik bij het bestuur wilde
komen. In eerste instantie had ik wel zo iets van: wat moet ik daar dan
gaan doen? In het begin was het wennen en was het mij niet duidelijk wat mij taken zouden worden. Maar ondertussen heb ik mijn draai gevonden en ben blij dat er meerdere dames het bestuur zijn komen versterken.
Wij beseffen soms niet wat er nog veel onontdekt juweeltjes er in ons
prachtig dorp zijn. En de verhalen van de ouderen onder ons. Veel is er
al verloren gegaan, maar het mag zeker niet nog meer worden.
Linda Vleugels, bestuurslid
Al sinds de middelbare school geïnteresseerd in alles van de tweede wereld oorlog en het Limburgs plat. Hoe spreek en schrijf ik dat correct? Verhalen over de oorlog van opa waren interessant, maar die werden alweer verteld door de volgende generatie. De heemkunde bracht uitkomst en jarenlang een stil lezend lid geweest van het periodiek.
Totdat in 2015 hulp gevraagd werd bij het schrijven van ’t Wielderbook 2. Ik besloot te reageren en werd met open armen ontvangen. De reacties en het werk was zo leuk om te doen dat ik als een van de jongste leden gevraagd werd het imago wat minder stoffig te maken. Dit probeer ik dan ook door te helpen bij het periodiek en Facebook.
Claire Van Proemeren, bestuurslid
Hoewel ik getogen ben in Mheer en dus geen rasechte Wieldenaar ben, heb ik me toch altijd al betrokken gevoeld bij Wijlre, haar geschiedenis en omgeving. In 2020 kwam dit gevoel in een stroomversnelling. In dat jaar stierf mijn grootvader Niek Gossens, destijds bestuurslid van de Heemkundevereniging Wielder. We hadden het vaak over de vereniging gehad en dagelijks zag ik hoe vlijtig hij aan diverse projecten werkte. Hij was met recht trots op Wijlre en het werk dat de vereniging verzette.
Maar toen was hij er ineens niet meer. Zijn boeken en notities bleven maandenlang onaangeroerd, totdat ik besefte hoe groot mijn verlangen was om de vereniging bij te staan.
Ik ben zo doende blij dat ik vanaf heden deel mag uitmaken van deze mooie vereniging en zal altijd trachten om mijn taken als heemkundelid met minstens evenveel passie en plezier uit te voeren als mijn grootvader Niek destijds gedaan heeft.
Wilt u nader kennismaken met de Heemkundevereniging Wielder, of hebt u een vraag? Laat dit dan via onderstaande link weten.